Σήμερα, ο μικρός Αλέκος (ο γιός μου), παρέλασε για πρώτη φορά με το Νηπιαγωγείο του.
Είχα πολλά χρόνια να πάω σε παρέλαση. Και με χαρά είδα ότι η παρέλαση έγινε επιτέλους χαβαλετζίδικη. Καμμια σχέση με τα μικράτα μου όπου παρελαύναμε σαν φανταράκια με το φόβο της τιμωρίας στο παραμικρό ξύσιμο ή βήξιμο. Οι παρελάσεις, τείνουν να γίνουν επιτέλους λαϊκές γιορτές, όπως θα' πρεπε να είναι.
(Λες να γίνομαι σιγά σιγά αμερικανάκι; μπρρρρρρρ)
2006-10-28
2006-10-27
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
